ผลการค้นหา

ทิ้ง

หมายถึงก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท เรียกว่า เททิ้ง เป็นต้น; สละ เช่น ทิ้งทาน, ละไป เช่น ทิ้งบ้าน ทิ้งเรือน, โยนหรือเทเสียโดยไม่ต้องการ เช่น ทิ้งขยะ, ปล่อยลง เช่น ทิ้งระเบิด, ปล่อยไว้ เช่น ทิ้งไว้ให้เย็น, เหลือไว้ เช่น ทิ้งเงินไว้ให้ใช้, เว้น เช่น ทิ้งระยะ ทิ้งช่วง; เรียกแพรหรือผ้าเนื้อหนัก ๆ ลื่น ๆ ที่มีลักษณะถ่วงหรือทิ้งตัวลงว่า ผ้าเนื้อทิ้ง หรือ ผ้าทิ้งตัว; โดยปริยายหมายความว่า ปล่อยด้วยกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทิ้งลูกทิ้งเมีย ทิ้งบ้าน ทิ้งการเล่าเรียน ทิ้งเพื่อน ทิ้งกันเสียไกล พูดทิ้งไว้ที.

เลิกร้าง

หมายถึงก. ทิ้งกัน, ไม่อยู่ด้วยกัน, (ใช้แก่ผัวเมีย).

ทิ้งถ่วง

หมายถึงดู หิงห้อย, หิ่งห้อย.

สายทิ้ง

หมายถึงน. สายที่ห้อยโยงกับนาฬิกาพกหรือกำไลเป็นต้น.

จระจุ่ม

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. ใส่, เผา, ทิ้ง, โยน.

วันต์

หมายถึง(แบบ) ก. คายแล้ว, ทิ้งหรือเลิกแล้ว. (ป.; ส. วานฺต).

ระทอด

หมายถึงก. ทิ้ง, ทอด.

เชื้อไม่ทิ้งแถว

หมายถึง(สำ) ว. เป็นไปตามเผ่าพันธุ์.

ทอดสมอ

หมายถึงก. ทิ้งสมอลงไปในนํ้าเพื่อให้เรือจอดอยู่กับที่.

ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ

หมายถึงก. เอาใจใส่ดูแลบ้างไม่เอาใจใส่ดูแลบ้าง.

กินล้างกินผลาญ

หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.

หยากเยื่อ

หมายถึงน. เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว, มูลฝอย.